To kolejny rozszalały program Joanny Kołaczkowskiej. A na rozmaitych instrumentach towarzyszyć jej będą znakomici muzycy: Jacek Olejarz, Bartek Pietsch i Łukasz Pietsch.
Będzie piosenka o łabędziu, szarych warkoczach, poecie przed wiersze, Stachu spod pachu, czy Hymn Kołaczkowskiej. Same nowe piosenki. Ostrzegamy: po jednorazowym wysłuchaniu, piosenki przestaną być nowe.
Zapraszamy!
ARTUR ANDRUS
Zapraszamy na Recital Kabaretowy Artura Andrusa, w którym usłyszymy znane, lubiane, wciąż przez publiczność oczekiwane utwory, będące już niekwestionowanymi przebojami piosenki kabaretowej.
Pojawią się także nowe, pochodzące z ostatniego Albumu pt. „Sokratesa 18”. O podróżach – dalekich i bliskich. O miejscach. Takich, w których autor był i takich, w których go nie było, bo niektóre nawet nie istnieją. O uczuciach. Własnych i cudzych. Przeżytych, zauważonych, zasłyszanych i zmyślonych. Trochę poważnie i trochę nie.
Piosenki będą przeplatane wierszami, humorystycznymi komentarzami, anegdotami, zawsze na najwyższym poziomie – o czym chyba nikogo, kto zetknął się z tym artystą nie trzeba przekonywać.
Arturowi Andrusowi towarzyszą muzycy:
Wojciech Stec – fortepian, gitara Łukasz Borowiecki – kontrabas, akordeon
KATARZYNA DĄBROWSKA – „RINN. Piosenki o Miłości”
Koncert z piosenkami z programu „13 Randek DaNuty”.
Danuta Rinn była wszechstronnie wykształcona muzycznie, a łatwość z jaką śpiewała arcytrudne kompozycje, lekkość i wdzięk jej swingowania to pułapka dla tych, co próbują się z jej piosenkami mierzyć. Niewiele współczesnych wokalistek posiada możliwości wokalne odpowiadające poziomowi trudności tego materiału; jedną z nielicznych jest z pewnością Katarzyna Dąbrowska, której oryginalna barwa głosu, nadaje znanym i lubianym piosenkom Rinn zupełnie nowego brzmienia. Wspomagają ją w tym błyskotliwe aranżacje Urszuli Borkowskiej.
Dla Danuty Rinn pisali najwybitniejsi twórcy polskiej piosenki, między innymi Agnieszka Osiecka, Wojciech Młynarski, Ernest Bryll, Włodzimierz Korcz czy Jerzy Wasowski. A utwory, które stworzyli kilkadziesiąt lat temu, stały się pretekstem do opowiedzenia o miłości z dzisiejszej perspektywy. Myli się bowiem ten, kto twierdzi, że wszystko już na ten temat zostało wyśpiewane i powiedziane.
Większość z nas ma swoją miłosną historię, większość z nas chodziła, chadza lub w końcu pójdzie na jakąś randkę. Randka. Randka jako obietnica, randka jako wrota do przyszłości, randka jako preludium związku, przedpokój relacji, randka jako koszmar. Skąd wziąć potencjalnych partnerów i partnerki? Dokąd iść na randkę, w co się ubrać, co jeść? Jak o związek dbać, jak go utrzymać? No cóż, na te pytania nie znajdziecie odpowiedzi podczas tego koncertu. Ale być może nauczycie się przyjmować komplementy, poznacie sekret bezbolesnego rozstawania się z partnerami „nierokującymi” za pomocą dedykowanej poezji i pojmiecie czego objawem może być brak apetytu. No i posłuchacie świetnych, świeżo i energetycznie brzmiących piosenek jednej z największych polskich wokalistek wszech czasów, Danuty Rinn, w wykonaniu zjawiskowej Katarzyny Dąbrowskiej.
Katarzyna Dąbrowska – wokal Urszula Borkowska – piano, aranżacje
Tekst Alojzego Lysko poraża i oczyszcza. Jest prosty, szlachetny i prawdziwy. Mówi o śląskich losach, w których odnajdujemy echa rodzinnych opowieści. Znakomita Grażyna Bułka przekracza granicę aktorskiej kreacji. Za sprawą jej talentu i znakomitego tekstu znów siedzimy przy kuchennym stole i słuchamy mamy, babci lub ciotki, przełykając łzy. A w tle Śląsk. Ziemia przeklęta i święta.
Spektakl dla wszystkich – ale w języku śląskim. Grażyna Bułka przedstawia trudną historię dwudziestowiecznego Śląska. Tekst, który napisał Alojzy Lysko, pozwala zrozumieć istotę przywiązania do małej ojczyzny, ale pokazuje też siłę i determinację kobiety raz po raz padającej ofiarą wielkiej historii i polityki. Hanka mierzy się ze wspomnieniami i znakomicie gra na emocjach publiczności.
Napisali o spektaklu:
Grażyna Bułka kreuje Hankę niezwykle. To potężna, autentyczna i kompletna kreacja, Bułka podporządkowuje sobie całą publiczność w kilka minut i dalej przez godzinę i kwadrans hipnotyzuje, z niezwykłą gracją zmieniając rejestry od komizmu po powagę, brawurowo unosząc tekst, który, posiadając momenty lżejsze, przede wszystkim jednak nie stroni od patosu, w którym, gdyby czytać go bez tej niezwykłej interpretacji, zapewne można by wskazać parę fałszywych nut, jednak emocje, jakimi Bułka w roli Hanki rzuca w twarz publiczności, całkowicie te literackie słabości znoszą.
Szczepan Twardoch
Grażyna Bułka na tę rolę czekała swoje całe zawodowe życie, być może nie wiedząc, że czeka. Aktorka, urodzona w Świętochłowicach, wychowana na podwórku w Lipinach, mająca w swoim artystycznym dorobku wiele ciekawych i brawurowych ról, tym razem wciela się w postać Hanki, Ślązaczki spod Pszczyny. Jest to kreacja porażająca swą prostotą i szlachetnością (reżyseria: Mirosław Neinert), spokojem, który każe wstrzymywać oddech, by nie uronić ani jednego wyszeptanego słowa. […]
Opowieść Hanki ściska gardło. Dzięki znakomitej kreacji Grażyny Bułki przeżywa się najprawdziwsze oczyszczenie, taką bowiem moc wydobywa ona z mądrych i wzruszających, ale też dalekich od sentymentalizmu Opowieści górnośląskich Alojzego Lyski, które zdobyły Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu Dziennikarskiego im. Krystyny Bochenek. Marta Fox
Zaklęty w tekście Lyski ładunek emocjonalny miał potężną moc oddziaływania. Tomasz Borówka
Aktorka trzyma widzów w nieustannym napięciu i gotowości do współodczuwania z bohaterką. A przecież nie wspiera jej prawie nic, poza talentem, siłą emocji i idealnym panowaniem nad rytmem. Oraz… igłą. Maleńkim, fenomenalnie wykorzystanym rekwizytem, którym Hanka ceruje paradny, trumienny kaftan. Henryka Wach-Malicka
Ja chyba nigdy w życiu nie zagrałam niczego na zimno, wyłącznie warsztatem. Nie umiem, czy co… Albo mam za duży temperament i za cienką skórę? Ale załóżmy, że bym nawet umiała, to w tym przypadku do głowy by mi to nie przyszło. Mianujom mie Hanka to nie jest rola, to jest moje życie. A życia się nie udaje. Grażyna Bułka (wywiad dla „Dziennika Zachodniego”)
Siedząc na widowni czuje się bardziej, że słuchamy opowieści babci, niż aktorki, która gra swoją rolę. […]Monodram, mimo że wystawiany jest po śląsku, będzie zrozumiały dla każdego. Łukasz Tudzierz
YIDDISHE TANGO – Olga Avigail & Tango Attack
Polskie i żydowskie tanga przedwojennej Warszawy. Program pełen przepięknych utworów polsko-żydowskich autorów – Petersburski, Włast, Szlengel, Tuwim, Białostocki, Wars, Szpilman i inni. Projekt wielokrotnie wykonywany na scenach całego świata (Festiwal Singera, Warszawa; Festiwal Ashkenaz, Toronto; Kennedy Center, Waszyngton; Teatro Principio, Hiszpania; Eden-Tamir, Jerozolima; Synagoga Hiszpańska, Praga, Czechy; Synagoga Pod Białym Bocianem, Wrocław; JCC, Manhattan, Nowy Jork i wiele innych).
Koncert ukazuje fenomen przedwojennego tanga jako owocu splotu pierwiastków słowiańskich i żydowskich. Warszawa lat 30-tych z jej rewiami, teatrami i kawiarniami była europejską stolicą tanga. Znakomita większość tang została napisana przez polskich twórców żydowskiego pochodzenia. Dzięki temu dochodziło do twórczej wymiany między polskojęzyczną kulturą popularną Warszawy i jej odpowiednikiem w języku jidisz, która miała swój rozbudowany obieg rozrywkowy. Nowe aranżacje tang w tradycyjnym składzie argentyńskim z kultowym bandoneonem, pozostają w delikatnym balansie między współczesnym brzmieniem a unikalnym stylem tanga.
Olga Avigail Wokalistka, badaczka tradycji muzyki polsko-żydowskiej, uznana międzynarodowo za jednego z czołowych artystów związanych z odrodzeniem muzyki Jidisz w Polsce. Pasjonatka okresu międzywojennego, śpiewa w Jidisz, po polsku i hebrajsku. Urodzona w Warszawie, obecnie mieszka w Jerozolimie. Wydała trzy płyty z wiodącymi muzykami z Polski, Izraela i Stanów Zjednoczonych: Jewish Folksongs from the Shtetl, Li-La-Lo oraz Yiddish Tango Live in Jerusalem. Występuje na prestiżowych scenach i festiwalach w Europie, Izraelu oraz Ameryce Północnej.
Zespół TANGO ATTACK w składzie:
Hadrian Tabęcki Jest kompozytorem, aranżerem, pianistą z Warszawy. Autorem muzyki do filmów (m.in.: .. Lejdis” w reż. Tomasza Koneckiego), przedstawień teatralnych (dla Yidishpil Tel Aviv czy Teatru Żydowskiego Warszawa). l<omponuje muzykę do wierszy i tekstów Wojciecha Młynarskiego, Wiesławy Szymborskiej, ks J.Twardowskiego i innych.Jest twórcą oratorium „Kantata-Pieśń Świata” do tekstów Starego Testamentu i innych.Jako pianista współtworzy zespół Tangata Quintet, który specjalizuje się w interpretacjach muzycznych tanga argentyńskiego. Ma w swoim dorobku liczne nagrania dla rozgłośni radiowych i telewizyjnych. Laureat wielu nagród za twórczość artystyczną (m.in. za muzykę do spektaklu TV „Piękna Pani Seidenman”).
Piotr Malicki Wirtuoz gitary klasycznej i elektrycznej, specjalizuje się w tangu argentyńskim.Znakomicie odnajduje balans między swobodą improwizacji i precyzją brzmienia. Jako solista występuje m.in. z orkiestrą AUKSO, Sądecką Orkiestrą Kameralną, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Warszawską Operą Kameralną. Koncertuje w Polsce, Europie, Izraelu i Ameryce Północnej.
Grzegorz Bożewicz Jeden z nielicznych wirtuozów bandoneonu w Polsce, jednocześnie akordeonista, pianista, kompozytor i pedagog. Utalentowany, wszechstronny, artysta, współtwórca i członek wielu projektów m. in. Barrio Loco, Tangodirection, Olympos. Doceniany interpretator muzyki argentyńskiej, greckiej, irlandzkiej, francuskiej jak również barokowej i współczesnej. Ukończył UMFC w Warszawie. Koncertuje solowo, kameralnie, ale również z towarzyszeniem orkiestr i chórów na rozmaitych estradach, w tym Opery i Filharmonii Podlaskiej, Studia Koncertowego Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego oraz Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Soyka solo Stanisław Soyka
Uwaga! Koncert legendarnego Artysty na Scenie w górach! Stanisław SOYKA SOLO!
Stanisław Soyka
Wokalista i kompozytor. Mówi się o nim „zwierzę muzyczne”. Ciągle się zmienia, dużo improwizuje, a mimo to jego kompozycje można poznać już po kilku pierwszych dźwiękach. Jest niezwykle charyzmatyczny i z łatwością podbija serca zgromadzonej publiczności. Uważa się za człowieka szczęśliwego. Docenia to, co już umie, ale fascynuje go możliwość dalszego rozwoju. Twierdzi, że z wiekiem muzyka sprawia mu jeszcze większą radość, którą chce się dzielić z słuchaczami.
Stanisław Soyka – śpiewak, instrumentalista, kompozytor – już od lat należy do grona największych artystów polskiej sceny muzycznej. Komponuje i śpiewa pieśni o miłości i o jej braku, pieśni o tęsknocie i spełnieniu, ale nie ucieka przed wielkimi problemami współczesności. W jego dorobku znajdziemy ponad 30 albumów, z których kilka osiągnęło multiplatynowe nakłady. Nigdy nie poddał się modom i trendom.
Wypracował swój własny język muzyczny przez co należy do grona artystów, których styl rozpoznaje się od pierwszych dźwięków a bogactwo repertuaru może przyprawiać o zawrót głowy. Posiada na koncie dziesiątki autorskich pieśni lecz trudno pominąć fakt, że skomponował muzykę do wielu wierszy poetów polskich i …nie tylko.
Stanisław Soyka – Artysta, który zawsze szedł własną drogą, nie schlebiał modom czy trendom, ale też nie szarżował na czołowe zderzenie z muzycznymi kanonem. Najczęściej był po prostu obok, w towarzystwie fanów, którym do gustu przypada jego estetyka, wrażliwość i odwaga szukania nowych wyzwań. Jego kariera ma przecież i odcienie jazzowe, gdy śpiewał w zespole Extra Ball, estradowe , gdy grał swoje wielkie przeboje, m.in. „Tolerancję (na miły Bóg)” czy „Cud niepamięci”, poetyckie czy wręcz sakralne.
ADHD i inne cudowne zjawiska – wykład nieprzewidywalny
ADHD i inne cudowne zjawiska – wykład nieprzewidywalny autor i reżyseria: Joanna Szczepkowska
Obsada: Joanna Szczepkowska, Hanna Konarowska-Nowińska 2 czerwca 2024, godzina 19
ADHD i inne cudowne zjawiska – wykład nieprzewidywalny to artystyczne spojrzenie na tzw. Deficyt Uwagi. Joanna Szczepkowska oprócz aktorstwa i literatury zajmuje się problemADHD u dorosłych: To zjawisko jednocześnie zabawne, dramatyczne, inspirujące i destrukcyjne, a przede wszystkim malownicze, dlatego scena jest dobrym miejscem na próbę zrozumienia tego zespołu.
Chciałam uświadomić ludziom, że istnieje zjawisko, które daje klucz do zrozumienia wielu mechanizmów naszych zachowań. To tym istotniejsze, że lekarze nadal są na ogół sceptyczni wobec ADHD osób dorosłych. Dlatego bardzo zależało mi na wiarygodności tego tekstu. W jednej recenzji ze spektaklu znalazłam określenie, że to improwizacja, happening. Nic bardziej błędnego, tekst jest na scenie mówiony, co do litery, a stworzenie wrażenia improwizacji jest wyzwaniem artystycznym spektaklu. Jak mówi autorka, wielu widzów odnajduje tu „trochę siebie” niezależnie od tego czy uważają się za ADHD – owców czy nie. Wielu tez wychodzi z tego przedstawienia widząc inaczej swoje cechy i wady najbliższych. Przede wszystkim jednak spektakl jest dobra zabawą.
DOROTA OSIŃSKA – koncert
Wokalistka, aktorka, songwriterka, artystka od lat obecna na Polskiej scenie muzycznej i teatralnej. Ma na koncie setki zagranych koncertów i spektakli, liczne, cenne nagrody muzyczne, i teatralne, współpracę z największymi osobowościami ze świata kultury w Polsce i na świecie.
Wydała sześć albumów („Idę”2004, „Kamyk zielony” 2010, „Teraz” 2013 „Dorota Osińska”2018, i autorskie: „Cześć to ja”,2020, „Osina”, 2022. ). Wszystkie te płyty promowała licznymi koncertami w Polsce i na świecie, zarówno na dużych jak i kameralnych scenach, zdobywając coraz szerszą rzeszę fanów. Jest finalistką II edycji The Voice of Poland, a jej interpretacja „Calling You” przekroczyła 18 milionów wyświetleń w Internecie.
Rok 2024 to czas jubileuszu artystycznego Osińskiej. 20 lat od wydania pierwszej płyty.
ZAKOCHANI GRAFOMANI – Małgorzata Bogdańska i Marek Koterski
Małgorzata Bogdańska i Marek Koterski czyli duet małżeński „Zakochani grafomani” zapraszają na występ wokalny a capella KOCHAM I NIENAWIDZĘ
W programie: 11 piosenek do tekstów Marka Koterskiego i muzyki Andrzeja Korzyńskiego, Arka Grochowskiego, Małgorzaty Bogdańskiej i Marka Koterskiego po występie: spotkanie z Widzami
Drodzy Widzowie! Kiedy idziemy na występ wokalny – chcielibyśmy, żeby nam się tego słuchało, żeby nas to obchodziło /żeby „poczuć to plecami”/ i – żeby mieć ochotę jeszcze raz to usłyszeć. Życzymy Państwu i sobie spełnienia tych oczekiwań. Ale – niezależnie od tego jak Państwo odbiorą nasz występ, my go traktujemy jako jedną, słowno-wokalną wypowiedź o uczuciach. A więc: KOCHAM I NIENAWIDZĘ
OSIECKA PO MĘSKU – Marcin Januszkiewicz
MARCIN JANUSZKIEWICZ OSIECKA PO MĘSKU Marcin Januszkiewicz – śpiew Jacek Kita – instrumenty klawiszowe
Marcin Januszkiewicz – aktor, wokalista, kompozytor i autor tekstów. Jest m.in. autorem utworów Natalii Szroeder („Wszystko”), Dawida Kwiatkowskiego („Afraid”) czy Margaret („Nie chcę”). Współpracuje z kompozytorem i aranżerem Mariuszem Obijalskim, z którym skomponował muzykę i napisał teksty piosenek do autorskiego musicalu „Liżę Twoje Serce” w reż. Agnieszki Glińskiej. Od 2015 roku współpracuje z Piotrem Rubikiem.
Koncert „Osiecka po męsku” wypełniony jest odważnymi (choć dalekimi od estetyki szoku) wersjami wielkich przebojów, ale też piosenek mniej znanych. Marcin Januszkiewicz jako aktor rozumie, że słowa zwykle są „o czymś”, jednak nie ulega terrorowi jedynej słusznej interpretacji i bawi się tekstem. Jest też muzykiem, więc swobodnie żongluje wokalnymi konwencjami, nagina nieśmiertelne frazy. Traktuje głos jako instrument, wspomagany akompaniamentem kolegów z zespołu.
Aktor rozpoczyna recital wielkim przebojem Maryli Rodowicz „Niech żyje bal” i przez kilka utworów utrzymuje publiczność w nastroju pełnym radości, optymizmu, czy nawet żartu muzycznego. Bawiąc się konwencją, wplata w piosenki motywy zupełnie niespodziewane, takie jak „Riders on the storm”. Piosenki Agnieszki Osieckiej przepuszczone przez pryzmat męskiej wrażliwości są zaskakujące i świeże. Nowatorskie podejście do utworów takich jak „Deszcze niespokojne” pozwala odkryć ich drugie dno i odczytać je na nowo. W połowie koncertu żart powoli przygasa, a atmosfera skłania się w nieco inną, bardziej refleksyjną stronę.
Zaczynając od „Kołysanki dla okruszka” Marcin Januszkiewicz wkracza w tematy poważne, coraz oszczędniej grając narracją i formą. Artysta przywołuje między utworami wspomnienia i nawiązuje do wydarzeń bieżących, sprawiając, że utwory wybrzmiewają jako wciąż aktualne. Zamykające koncert „Wariatka tańczy” czy „Nim wstanie dzień” zostawiają publiczność z pytaniem o podstawowe wartości, jakim są wzajemny szacunek i tolerancja.
